Sporu içinde bulunduğu sosyopolitik konjonktürden bağımsız olarak ele alamazsınız. Bir ülkedeki hakim paradigma neyse aynısı o ülkenin sporu için de geçerlidir. En nihayetinde spor dediğiniz şey de bir mikrokozmostur, alt kümedir.
Türkiye'de 1980'den bu yana süregelen ve mevcut iktidar döneminde de en vahşi hâline evrilen neoliberal düzenin bugün yarattığı yıkımı yaşayarak görüyoruz. Eldeki sıcak parayı üretmeye, katma değer yaratmaya değil de betona gömmek, amaçlandığı gibi bir yandaş burjuvazi yaratmış olabilir ama beraberinde de ülkeyi iflasa sürükledi.
Bu kadar hatırlatmadan sonra Türkiye Tenis Federasyonu'nun 16 Ekim tarihinde paylaştığı "Bu hafta sonu İstanbul, Ankara ve İzmir başta olmak üzere ülke genelinde Türk tenisi adına rekor sayı olan 20 ulusal turnuva düzenlenecek. Organizasyonlarda korta çıkacak toplam sporcu sayısı ise 1536 olacak." şeklindeki gönderi artık size tanıdık geliyor olmalı.
Evet, tenisimiz de tıpkı ülke gibi inşaat, pardon, "turnuva ya Resulullah" düsturuyla yönetiliyor. Birileri tekeline aldığı turnuvalarla ceplerini doldururken onlara "Yürü ya kulum!" diyenler de koltuğunu koruyor. Memleketten tenisçi yetişmesine hiçbir katkısı olmayan bu turnuva çılgınlığını halka büyük bir işmiş gibi sunmaksa zaten en kolayı. Zira buna tav olacak yığınlar ülkemizde fazlasıyla mevcut. Yani günün sonunda herkes hâlinden memnun.
Ha ülke tenisi mi demiştiniz? Onun vaziyeti de ekonomininkiyle aynı. Dünya klasmanının ilk 200'ünde yalnızca bir oyuncuyla temsil ediliyoruz. Bu gidişle milli tenisçilerimizden de konkordato haberleri gelmeye başlarsa şaşırmayın.
Türkiye'de 1980'den bu yana süregelen ve mevcut iktidar döneminde de en vahşi hâline evrilen neoliberal düzenin bugün yarattığı yıkımı yaşayarak görüyoruz. Eldeki sıcak parayı üretmeye, katma değer yaratmaya değil de betona gömmek, amaçlandığı gibi bir yandaş burjuvazi yaratmış olabilir ama beraberinde de ülkeyi iflasa sürükledi.
Bu kadar hatırlatmadan sonra Türkiye Tenis Federasyonu'nun 16 Ekim tarihinde paylaştığı "Bu hafta sonu İstanbul, Ankara ve İzmir başta olmak üzere ülke genelinde Türk tenisi adına rekor sayı olan 20 ulusal turnuva düzenlenecek. Organizasyonlarda korta çıkacak toplam sporcu sayısı ise 1536 olacak." şeklindeki gönderi artık size tanıdık geliyor olmalı.
Evet, tenisimiz de tıpkı ülke gibi inşaat, pardon, "turnuva ya Resulullah" düsturuyla yönetiliyor. Birileri tekeline aldığı turnuvalarla ceplerini doldururken onlara "Yürü ya kulum!" diyenler de koltuğunu koruyor. Memleketten tenisçi yetişmesine hiçbir katkısı olmayan bu turnuva çılgınlığını halka büyük bir işmiş gibi sunmaksa zaten en kolayı. Zira buna tav olacak yığınlar ülkemizde fazlasıyla mevcut. Yani günün sonunda herkes hâlinden memnun.
Ha ülke tenisi mi demiştiniz? Onun vaziyeti de ekonomininkiyle aynı. Dünya klasmanının ilk 200'ünde yalnızca bir oyuncuyla temsil ediliyoruz. Bu gidişle milli tenisçilerimizden de konkordato haberleri gelmeye başlarsa şaşırmayın.
2 yorum:
en ufak hırsı olmayan azim nedir bilmeyen biri bu kadar başarı kazanamaz elbette. ama federer bir nadal gibi değil. maç 6-0 6-0 5-0, 40-0 olsa o son puanda ölümüne oynar nadal yerlere atlar.
federer'de bu yok ve bu beni üzüyor. geçmişten bir doğuş şarkısı ile seslenmek istiyorum: gamsıııız, vicdansııız :))
şuna ithafen https://twitter.com/yns_dlbr/status/1055895591035813888
=) Kimi oyuncu yeteneğiyle, kimisi de bu olmayınca mücadele gücüyle ön plana çıkar. Her sporda böyle.
Yorum Gönder